Ruch Konia- polega na ciągłym przemieszczaniu środka ciężkości koni, miarowym naruszaniu równowagi i odzyskiwaniu jej dzięki pracy układu mięśniowo-kostnego

Biomechanika ruchu konia to współdziałanie:

• Mechaniki układu mięśniowego i kostnego konia
• Biologii konia (charakter, temperament)
• Biologii człowieka (osobowość, emocje, reakcje, warunki fizyczne)

źródło http://kancelaria-konskich-kopyt.manifo.com/budowa-konia

Elementy budowy w ocenie konia na „stój” wpływające na ruch:

• szyja
• nachylenie kłody
• skątowanie łopatki
• linia grzbietu
• linia lędźwi
• kształt i długość zadu
• kopyta , wysokość piętek

Źródło: „W poszukiwaniu równowagi in dubio pro equo” – Gerd Heuschmann

Wiązadło karkowe i nadkolcowe
Źródło: „W poszukiwaniu równowagi in dubio pro equo” – Gerd Heuschmann

Mięsień najdłuższy grzbietu
Źródło: „W poszukiwaniu równowagi in dubio pro equo” – Gerd Heuschmann

Źródło: „W poszukiwaniu równowagi in dubio pro equo” – Gerd Heuschmann

Źródło: „W poszukiwaniu równowagi in dubio pro equo” – Gerd Heuschmann

Ugięcie stawów zadu: wszystkie duże stawy tylnych kończyn uginają się w fazie podparcie. W ten sposób „sprężyna „ ulega ściśnięciu.
Źródło: „W poszukiwaniu równowagi in dubio pro equo” – Gerd Heuschmann

Stęp – najwolniejszy, chód czterotaktowy naturalny, wrodzony ruch konia

Prawidłowy stęp:

• umiarkowanie długi ,posuwisty
• musi wykazywać cechy chodu kroczącego i energicznego,
• rytmiczne podnoszenie i opuszczanie wszystkich czerech
  kończyn,
• praca odcinka lędźwiowego i krzyżowego (pleców),
• zaangażowanie zadu i praca stawów skokowych,
• doskonała regularność, wymagająca koordynacji pomiędzy
  kończynami,(długość wykroku kończyn przed i tylnych )
• rozluźniony, elastyczny grzbiet,
• opuszczona , rozluźniona szyja,
• aktywność i zaangażowanie całego ciała, przy jego rozluźnieniu

Cechy wadliwego stępa:

• nieregularność czyli różna długość wykroku kończyn – utrata
  równowagi,
• usztywnienie szyi,
• sztywność grzbietu – hamuje ruch kończyn tylnych,
• innochód,

Rodzaje stępa:

• zebrany
• pośredni
• wyciągnięty

Kłus - chód dwutaktowy (dwa punkty podparcia)

Cechy charakterystyczne:

• faza zawieszenia,
• szyja w niewielkim stopniu współdziała w ruchu,
• grzbiet najmniej pracuje, choć powinien być elastyczny,
• ruch dynamiczny, z impulsem od kończyn tylnych,
• ruch z nadgarstka lub z łopatki,
• ruch stworzony przez człowieka

Cechy prawidłowego kłusa:

• obszerny
• regularny ,
• aktywny,
• elastyczny,
• zaangażowanie zadu,
• samoniesienie (balans)

Wady kłusa:

• brak pracy stawów skokowych
• nieregularność pracy 4 kończyn – utrata równowagi,
• brak równowagi
• brak dynamiki

Rodzaje kłusa:

zebrany , roboczy , pośredni , wyciągnięty

Galop – chód trzytaktowy

Cechy charakterystyczne :

• długość kroku
• impuls, balans,
• praca grzbietu (okrągłość)
• podstawienie zadu, odciążenie przodu,
• faza zawieszenia – skok,
• współpraca kończyn parami , choć asymetrycznie
  przednie i tylne,

Wady galopu:

• sztywność grzbietu,
• brak podstawienia zadu,
• brak okrągłości,