Specyfika polowych prób dzielności koni rasy huculskiej

 

 

 

 

 

 

 

Autor: Marek Gibała

Próby wstępne przeprowadza się podczas kwalifikacji koni do hodowli

• klacze (indywidualna kwalifikacja w terenie)
• ogiery (jesienne kwalifikacje – min. 5 koni w jednym miejscu)

Próby zasadnicze przeprowadza w miejscach zatwierdzonych i nadzorowanych przez komisję księgi stadnej

Minimalna liczba koni w próbie - 5 koni (bez względu na płeć)

Wierzchowa zasadnicza próba polowa - organizacja przebiegu trasy ścieżki huculskiej

Gospodarz toru ścieżki huculskiej

• tworzy koncepcje, wytycza i ustala trasę ścieżki huculskiej
• podaje parametry techniczne konkursu
• jest członkiem zespołu sędziowskiego

Ścieżka huculska - definicja

Ścieżka huculska jest sprawdzianem umiejętności pokonywania naturalnych i sztucznych przeszkód terenowych, odwagi, zdolności, posłuszeństwa i treningu koni.

Dla zawodnika jest to próba jazdy w zadanym tempie i umiejętności prowadzenia konia w trudnym terenie

Maksymalna ilość punktów bonifikacyjnych możliwych do zdobycia w tej konkurencji wynosi 80

Cechy charakteryzujące „dobrą” ścieżkę:

• pofałdowany teren
• urozmaicony krajobraz
• zróżnicowane podłoże
• naturalne przeszkody
• przebieg trasy nawiązujący do ścieżki

Rodzaje ścieżek huculskich: /zróżnicowanie ze względu na dystans, liczbę przeszkód, tempo i wiek koni/

• ścieżka w próbie dzielności
• ścieżka w konkursie eliminacyjnym
• ścieżka sportowa

Warunki techniczne ścieżki huculskiej

Wymagania terenu związane z wytyczeniem trasy ścieżki:

• A. odpowiednia różnica wzniesień
  podjazdy, zjazdy, bankiety
• B. naturalne rowy, cieki wodne, stawy
  przeszkoda wodna, suche rowy, kładki
• C. zadrzewione, zalesione obszary
  ciasne, niskie przejazdy, firanki, skoki posłuszeństwa, slalom
• D. dysponowanie odpowiednia przestrzenią
  • zabezpieczenie dystansu
  • optymalny plan sytuacyjny zawodów
  • ominiecie uczęszczanych dróg
  • ograniczenie krzyżowania się trasy
  • rezygnacja z przejazdów obowiązkowych

Uwarunkowania ścieżki huculskiej:

• lokalizacja startu i mety w stosunku do rozprężalni
• możliwość kontroli początkowego i końcowego odcinka trasy
• ustalenie technicznej obsługi toru
• łączność z sędziami przeszkodowymi
• szybka pomoc medyczna

Przeszkody w ścieżce huculskiej

Przeszkoda uwzględnia w swej konstrukcji:

• Specyfikę
  • przeszkody płaskie
  • przeszkody skokowe
  • przeszkody wodne
• Charakter
  • sprawdzian odwagi, dzielności
• Stopień trudności
  • sprawdzian poziomu wytrenowania

Podział przeszkód ze względu na budowę:

• proste - pojedyncze
• złożone – wieloczłonowe

Podział przeszkód ze względu wymogi regulaminu:

• obowiązkowe (12 przeszkód)
• dodatkowe (12 przeszkód)
• dodatkowe wg koncepcji gospodarza toru

W planowaniu trasy ścieżki należy uwzględnić:

• rodzaj ścieżki
• konfigurację terenu
• odległość miedzy przeszkodami
• możliwość kontroli początkowego i końcowego odcinka trasy
• alternatywne przejazdy
• dodatkowe oznaczenie toru
• przeszkody selekcyjne
• widowiskowość przebiegu ścieżki i ustawionych przeszkód
• stopień trudności toru

Planowanie trasy ścieżki huculskiej

Parametry techniczne konkursu:

• Dystans
  • - w próbie dzielności 1500-2000 m
  • - w konkursie eliminacyjnym 2000-3000 m
  • - w finale czempionatu użytkowego do 5000 m
• Tempo
  • - w próbie dzielności – 140-220 m/min.
  • - w konkursie eliminacyjnym do 300 m/min.
• Norma czasu – (+/ - 10 s)
• Czas maksymalny – 150 % normy
• Liczba przeszkód
  • - w próbie dzielności – 16
  • - w konkursie eliminacyjnym min. 20
• Przejazdy obowiązkowe
• Różnica wzniesień
• Temperatura

Plan sytuacyjny trasy zawiera:

• oznaczenie linii startu i mety
• trasę i jej kierunek przebiegu
• kolejność przeszkód na torze
• przejazdy obowiązkowe
• miejsca i punkty odniesienia w terenie
• wykaz przeszkód
• parametry techniczne

Omówienie trasy dla:

 

 

• zawodników, szefów ekip

• sędziów przeszkodowych wraz z arkuszem oceny

 

 

• publiczności zawodów

Zaprzęgowa zasadnicza próba polowa

organizacja przebiegu trasy w zręczności

powożenia na placu z przeszkodami

Warunki konkursu:

• plac o powierzchni min. 2500 m
• dystans 300- 500 m
• przeszkody - 8 sztuk (po 5 pkt. bonifikacyjnych)
• tempo 140 – 200 m/min

Wykaz przeszkód:

• bramka pojedyncza - 3 szt.
• bramka podwójna (odległość 3-4 m pomiędzy bramkami) – 2 szt.
• „L” w lewo – 1 szt.
• „L” w prawo – 1 szt.
• slalom (5 tyczek co 10 m) – 1 szt.

Rozstaw bramek w stosunku do rozstawu osi jest większy o 60 cm.